شهید سردار قاسم سلیمانی و در کُل، انقلاب اسلامی ایران همواره در ۴۰ سال اخیر از گروههای مجاهد افغانستان اعم از شیعه و سُنی در برابر نیروهای شوروی و طالبان حمایت کرده است.
افغانستان دارای فراز و نشیبهای زیادی در تاریخ ساختار قدرت خود بوده است. از سال ۱۳۵۷ و همزمان با نزدیک شدن انقلاب اسلامی به پیروزی، جنگ قدرت میان داود خان، نخستین رئیسجمهور افغانستان و جناح مارکسیست «خلق و پرچم» به وجود آمد. بعد از این نزاع مارکسیستها در ۲۶ آپریل ۱۹۷۸(ثور ۱۳۵۷) به رهبری «نورمحمد ترهکی» از جناح خلق کودتا کردند و نظام وابسته به شوروی روی کارآمد.
گفتنی است که همواره مردم افغانستان طرفدار اسلام بوده و هماکنون نیز هستند. در این کشور اقوام مختلف از مذاهب مختلف اسلامی در کنار هم زندگی میکنند اما بعد از کودتای سرخ در افغانستان کمونیستها سعی کردند، دستاوردهای اسلامی کشورمان را زیر پا بگذارند.
در سنبله سال ۱۳۵۷، حفیظالله امین، رهبر گروه خلق جناح مارکسیست افغانستان که روابط خوبی با شوروی نداشت در کودتا علیه نورمحمد ترهکی قدرت را در دست گرفت. ارتش سرخ شوروی هم به همین علت به افغانستان لشکرکشی کرد، نخستوزیر این کشور را به قتل رساند و جنگ خونین داخلی در افغانستان آغاز شد.
ایران انقلابی در این زمان به شدت از مردم افغانستان حمایت کرد و امام خمینی(ره) هم در نطقی مهم و معروف اعلام کردند: «آمریکا از انگلیس بدتر، انگلیس از آمریکا بدتر و شوروی از این دو خبیثتر است». ایران برای حمایت از مردم مظلوم افغانستان و نیروهای مجاهدین در این کشور واحدی را در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی تشکیل داد. انقلاب اسلامی در ۹ سال جنگ مردم افغانستان با نیروهای کمونیستی شوروی حمایتهای زیادی از ملت ما به عمل آورد.
پاسداران جهاد اسلامی افغانستان
مردم هزاره بر اثر حمله شوروی به کشورشان دست به قیام زدند. در بهار سال ۱۳۵۸ قیامی عمومی در مناطق هزارهنشین مرکزی شکل گرفت که به آزاد شدن این مناطق از دست دولت جمهوری دموکراتیک خلق افغانستان انجامید. این گروه مانند حزبالله لبنان، ولایت فقیه را بهعنوان ایده رهایی بخش و امام خمینی(ره) را بهعنوان رهبر خود اعلام کرد. پاسداران جهاد اسلامی با مذاکرات بعد از پیروزی مجاهدین بر شوروی در حزب وحدت اسلامی افغانستان تجمیع ولی حول شخصیتهای مانند صادقی نیلی و محمد اکبری همواره فعالیت داشت. سازمان نصر، حراست اسلامی افغانستان و شورای اتفاق انقلاب اسلامی افغانستان نیز در همین گروه فعالیت داشتند.
حزب حرکت اسلامی افغانستان
قدمت این حزب به ماههای منتهی به انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ بازمیگردد. رهبری حزب حرکت اسلامی افغانستان برعهده «شیخ آصف محسنی» یکی از علمای برجسته شیعه این کشور بود. بعد از حمله شوروی به افغانستان و سپس سقوط کابل به دست طالبان مقر اصلی این حزب در مشهد مقدس قرار داشت. ایران در دوران جهاد مردم افغانستان علیه شوروی به این گروه برای صلح و امنیت کمکهای زیادی کرد.
حزب وحدت اسلامی افغانستان
مهمترین حزب و جریانی که ایران در جنگ ۹ ساله مجاهدان افغانستان علیه شوروی به آنها کمک کرد، حزب وحدت اسلامی به رهبری «شهید عبدالعلی مزاری» بود. وی از مبارزان برجسته شیعه در افغانستان بود. عبدالعلی مزاری تا زمان فروپاشی دولت تحت حمایت شوروی سابق در افغانستان در سال ۱۳۷۱ بهعنوان یکی از رهبران مقاومت علیه حضور بیگانگان و دولت کمونیستی افغانستان به نبرد ادامه داد. وی در اواخر سال ۱۳۷۳ با حیله و ناجوانمردی طالبان در کابل بهصورت مظلومانهای به شهادت رسید. بعدها رئیسجمهور فعلی افغانستان لقب «شهید ملی» را به وی داد. شهید علیاکبر مصباحمزاری هم از شهدای به نام مجاهد افغانستانی است.
جمعیت اسلامی افغانستان
این حزب در سال ۱۳۴۸ و با رهبری برهانالدین ربانی و حمایتهای حوزه علمیه قم تشکیل شد. جمعیت اسلامی افغانستان از برادران اهل سنت افغانی بود ولی همواره به حفظ وحدت در جهان اسلام تأکید خاصی داشت. ایران در زمان مبارزه مردم افغانستان علیه شوروی از رهبران این حزب مانند برهانالدین ربانی و احمدشاه مسعود حمایتهای مادی و معنوی زیادی به عمل آورد. اصولاً در زمان تسخیر افغانستان توسط شوروی و بعد طالبان، ایران مأمن گروههای اسلامگرای شیعه و سُنی افغانستانی بود.
افزون بر این، امام خمینی(ره) همواره حامی مردم افغانستان بود. ایشان در سال ۱۳۶۱، مهاجران افغان را مهمان ایرانیها اعلام کردند و فرمود: «ما مسلمانیم، آنها هم مسلمانند، ما باید از آنها پذیرایی کنیم، خدمت کنیم به آنها. ما بار دیگر پشتیبانی بیدریغ خود را از برادران مسلمان و مظلوم افغانی اعلام میداریم و اشغالگران را شدیداً محکوم میکنیم. ما مسلمانیم و شرق و غرب برایمان مطرح نیست. ما از مظلوم دفاع میکنیم و بر ظالم میتازیم، این یک وظیفه اسلامی است».
این حمایتهای رهبران انقلاب ایران از افغانستان به وفور دیده میشود. امام خمینی(ره) در نامه تاریخ خود به «میخائیل گورباچف» رهبر شوروی سابق در سال ۱۳۶۷ نوشتند: «جناب آقای گورباچف، اکنون بعد از ذکر این مسائل و مقدمات، از شما میخواهم درباره اسلام به صورت جدی تحقیق و تفحص کنید. این نه به خاطر نیاز اسلام و مسلمین به شما که به جهت ارزشهای والا و جهانشمول اسلام است که میتواند وسیله راحتی و نجات همه ملتها باشد و گره مشکلات اساسی بشریت را باز کند».
ایشان ادامه دادند: «نگرش جدی به اسلام ممکن است شما را برای همیشه از مسئله افغانستان و مسائلی از این قبیل در جهان نجات دهد. ما مسلمانان جهان را مانند مسلمانان کشور خود دانسته و همیشه خود را در سرنوشت آنان شریک میدانیم. با آزادی نسبی مراسم مذهبی در بعضی از جمهوریهای شوروی نشان دادید که دیگر اینگونه فکر نمیکنید که مذهب مخدر جامعه است».
ایران همچنین در دوران طالبان هیچوقت این رژیم را به رسمیت نشناخت و از مجاهدان افغانستانی شیعه و سنی در مقابل این گروه افراطی حمایت کرد. بعد از حمله نظامی امریکا به افغانستان نیز در مذاکرات صلح این کشور از حق رأی و دموکراسی واقعی و امنیت مردم افغانستان حمایت و در طول جنگهای داخلی این کشور از ۳ میلیون مهاجر افغانستانی میزبانی کرد.
خلاصه اینکه رهبران ایران در حمایت از ملت و گروهای جهادی افغانستان بابت مذهب، تفاوتی قائل نبودهاند و حتی گروهای اهل تسنن را بیشتر از شیعیان حمایت کرده اند. لذا نتیجه می گیریم که برای امثال شهید سلیمانی و دیگر رهبران ایران، فرقی برای تشیع و تسنن نبود و وحدت و برادری دینی در عملکرد آنان در افغانستان حرف اول را میزد. برای همین است که امروزه شهید سلیمانی نه تنها در نزد مجاهدین افغانستانی، بلکه در قلب تمامی ملت افغانستان جاد دارد، هر چند عدهای ممکن است بر اساس روابط و شهروندی شان برای غرب، حرفی به زبان نیاورند، اما در محافل خصوصی، بارها محبت شان را نسبت به سردار بزرگ اسلام ابراز داشته اند.
لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/21512
تگ ها: